Είναι ο φυσικός ζεόλιθος τοξικός; Είναι βρώσιμο;

Είναι ο φυσικός ζεόλιθος τοξικός; Είναι βρώσιμο;

Το 1986, το περιστατικό του Τσερνόμπιλ προκάλεσε την καταστροφή ολόκληρης της όμορφης πόλης κατά τη διάρκεια της νύχτας, αλλά ευτυχώς, το προσωπικό ουσιαστικά γλίτωσε και μόνο κάποιοι τραυματίστηκαν και ανάπηραν λόγω του ατυχήματος. Ήταν επίσης ένα σοβαρό ατύχημα που έκανε αυτή την όμορφη πόλη να γίνει πόλη έρημο. Αλλά η ακτινοβολία είναι επιβλαβής και μεταδίδεται εύκολα, από τη στιγμή που μολυνθεί από ανθρώπους μπορεί να προκαλέσει αναπηρία ή ακόμα και. Εκείνη την εποχή, ο φυσικός ζεόλιθος χρησιμοποιήθηκε για την αντιμετώπιση αυτών των ακτινοβολιών και ο φυσικός ζεόλιθος χρησιμοποιήθηκε για να απορροφήσει μεγάλη ποσότητα ακτινοβολίας και να ανακάμψει αργά. Το «πυρηνικό ατύχημα της Φουκουσίμα» στις 12 Μαρτίου 2011, που είναι το δεύτερο μεγαλύτερο ατύχημα στην ιστορία, μετά τη διαρροή ραδιενέργειας εκείνη την εποχή, οι άνθρωποι στην περιοχή της Φουκουσίμα απομακρύνθηκαν 30 χιλιόμετρα μακριά, που μπορεί να φανταστεί κανείς πόση καταστροφή. Και ένας μεγάλος αριθμός ακτινοβολίας που παρασύρεται στην επιφάνεια της θάλασσας, στη συνεχή διάχυση, φέρει επίσης μεγάλη ρύπανση του θαλάσσιου νερού. Χάρη στον φυσικό ζεόλιθο, αυτή τη σωτήρια πέτρα, η Ιαπωνία τον χρησιμοποίησε για να απορροφήσει την ακτινοβολία και στη συνέχεια μπόρεσε να ελέγξει τη ζημιά που προκαλείται από τη συνεχιζόμενη εξάπλωση του φυσικού ζεόλιθου.